Leczenie i zabiegi
Lata 30 XX w.

Inhalatorium

Uzdrowisko | Szczawnica Zdrój

Poznaj miejsce

Inhalatorium to zabytkowy budynek w stylu modernistycznym, który koniecznie powinien zostać zobaczony przez każdą osobę odwiedzającą Szczawnicę lub poruszającą się wzdłuż niebieskiego szlaku Szczawnica ⇔ Sewerynówka. Atutem jest nie tylko zachwycający wygląd samego obiektu, ale także otoczenie jak z obrazka gwarantowane przez Park Górny. Trzeba jednak pamiętać, że jest to przede wszystkim sanatorium oferujące liczne zabiegi lecznicze, porady specjalistyczne oraz noclegi, co czyni je idealnym przystankiem przed powrotem na szlak albo miejscem odpoczynku i poprawy swojego stanu zdrowia.

Projekt budynku
Projekt Inhalatorium został stworzony przez Stanisława Dziewolskiego, który był również właścicielem pobliskiego Krościenka.
Skład broni
W czasie II wojny światowej na strychu Inhalatorium ukrywano broń i amunicję. Z powodu zagrożenia wysadzeniem obiektu przez Niemców/III Rzeszę, większość sprzętu została przeniesiona do innej lokalizacji.
Prekursor
Przed wybudowaniem sanatorium na jego miejscu stał najstarszy dom zdrojowy w Szczawnicy tzw. Zamek, w którym leczył się m. in. Aleksander Fredro.
Zabytkowa architektura
Obiekt został zbudowany w stylu modernistycznym w latach 30 XX w, ponadto znajduje się w Parku Górnym, który jest inspirowany francuskimi parkami królewskimi.

Zobacz mapę

Częste pytania

Czy znajduje się niedaleko szlaków turystycznych?

Szlaki
1

Tak, tuż obok sanatorium przebiega niebieski szlak Szczawnica Zdrój ⇔Sewerynówka.
Do kogo jest głównie skierowana oferta Inhalatorium?

Atrakcje
2

Oferta jest dopasowana głównie do potrzeb osób z dolegliwościami układu oddechowego oraz układu ruch...
Ile trwa doba hotelowa?

Czas
3

Doba hotelowa rozpoczyna się o godz. 14:00 i trwa do godz. 12:00 następnego dnia.
Czy parking przy Inhalatorium jest bezpłatny?

Parking
4

Nie, opłata wynosi 10 zł za dobę.

Relacja

Zabiegi

Nie tylko pięknem i historią Inhalatorium stoi.

Zanim zacznie się przygoda
Sanatorium „Inhalatorium”, na które składa się Zakład Przyrodoleczniczy wraz z Przychodnią Uzdrowiskową, oferuje kuracjuszom szeroki wachlarz zabiegów oraz porad specjalistycznych. Zaczynając swoją przygodę z leczeniem ambulatoryjnym konieczne jest zasięgnięcie porady lekarza, gdyż to właśnie on dobierze odpowiednie zabiegi na podstawie stanu zdrowia pacjenta. Potem pozostaje tylko się leczyć i zrelaksować. Ważne jest, aby pamiętać, że lecznictwo w Szczawnicy ukierunkowane jest na kurowanie chorób układu oddechowego oraz układu ruchu.
Dla każdego coś dobrego
Sam spis zabiegów dostępny jest na stronie Uzdrowisko Szczawnica, więc tutaj skupimy się tylko na niektórych, wyróżniających się na tle pozostałych. Pierwszym wartym wspomnienia zabiegiem jest kąpiel mineralna, w której zostaje zastosowana 2-3% solanka. Poleca się stosowanie jej przez osoby z chorobami dróg oddechowych, stawów lub niektórymi schorzeniami dermatologicznymi. Innym zabiegiem zwracającym uwagę choćby swoją nazwą jest kąpiel perełkowo-ozonowa. Działa ona rozluźniająco na mięśnie, pobudza krążenie oraz dotlenia skórę. Warto wspomnieć też o zabiegach bazujących na prądach interferencyjnych lub impulsowych, skupiających się na zmniejszeniu napięcia mięśniowego. W obliczu pokaźnej gamy sposobów leczenia nie jest niczym dziwnym, że Szczawnica znajduje się na listach najlepszych uzdrowisk w Polsce publikowanych przez różne serwisy.
Dokładne opisy zabiegów można znaleźć na stronie Inhalatorium.
Muszla koncertowa

Czyli skąd gra muzyka.

Echo przeszłości
Muszla koncertowa została wybudowana w 1950 roku, ażeby kuracjusze mogli umilić sobie czas, słuchając występujących w niej muzykantów. Od tamtego czasu, jeżeli było to możliwe, co sezon wynajmowano zespół lub orkiestrę, która każdego wieczora dawała koncert. Czasami dochodziło do kilkuletnich przerw, tak jak w ostatnich latach w wyniku pandemii Covid-19. Obecnie nie ma żadnych informacji dotyczących wznowienia regularnych występów, lecz stale odbywają się koncerty w ramach różnych festiwali organizowanych przez miasto.
Wygląd też się liczy
Sam obiekt został zbudowany z drewna na kamiennych fundamentach. Białe wnętrze tej budowli pozwala na dłuższe korzystanie z światła słonecznego. Została ona także zwieńczona prostymi drewnianymi wykończeniami w stylu ludowym, co nadaje jej niepowtarzalny nastrój oraz sprawia, że wpasowuje się w otoczenie.
Posągi

Józef Szalay na zawsze zapamiętany

Nietuzinkowe perypetie
Pomnik znajduje się między Szwajcarską Górką a Inhalatorium. Obecnie jest to kopia popiersia Józefa Szalaya stworzona przez Krystynę Antoniak, gdyż oryginał odlany z brązu przez Alfreda Dauna został skradziony w 1999 r. Na szczęście odnaleziono go w 2016 r. w Biurze Rzeczy Znalezionych w Ożarowie Mazowieckim. Stało się tak, dzięki studentce z Uniwersytetu Jagiellońskiego, która pisała pracę dyplomowa o Alfredzie Daunie. Rzeźba ostatecznie powróciła do Szczawnicy.
Dlaczego został upamiętniony?
Józef Szalay był jednym z właścicieli Szczawnicy. To właśnie za jego sprawą stała się ona miejscowością uzdrowiskową. Wszystko zaczęło się od zebrania i przebadania próbek wód leczniczych przy pomocy Józefa Dietla. Następnie Szalay wysłał je do lekarzy z prośbą o rozpowszechnienie miejscowości wśród ich pacjentów. Efekty jego pracy były i nadal są widoczne gołym okiem.
Kaplica zdrojowa hrabiów

Powołania Najświętszej Maryi Panny

Potrzeba matką inicjatywy
Kaplicę ufundował i zaprojektował, znany wszystkim mieszkańcom Szczawnicy, Józef Szalay, w celu skrócenia drogi do kościoła ówczesnym kuracjuszom. Została oficjalnie poświęcona przez ks. Macieja Szafrańskiego w 1847 roku. Jej wyposażenie zostało skompletowane z osobistych zbiorów fundatora, jego przyjaciół oraz gości uzdrowiska. Neogotycki styl oraz ołtarz Zbawiciela Świata z 1848 roku sprawiły, że kapliczka znajduje się w rejestrze zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.
Schody francuskie

Czyli przydatne i zachwycające

Inspiracja w praktyce
Nikt nie byłby zdziwiony, widząc ten rodzaj schodów w francuskim zamku lub hollywoodzkiej produkcji. Bardzo łatwo wyobrazić sobie odświętnie ubraną damę powoli kroczącą po granitowych stopniach wzdłuż balustrady. Fakt że można sobie to tak łatwo zwizualizować jest dowodem sukcesu projektantów i architektów, którzy budując je inspirowali się schodami do bazyliki Sacre-Coeur w Paryżu.